همه چیز درباره ابتلا و انتقال «شپش»
تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۶۵۸۰۵
آلودگی به «شپش» منحصر به طبقه اجتماعی خاصی نیست و تمام افراد جامعه به خصوص در فصول سرد سال ممکن است درگیر آن شوند؛ البته باید بدانید که امروزه از شامپوهای ضد شپش برای درمان آن استفاده می‌شود.
به گزارش ایران اکونومیست، شپش، حشره‌ای کوچک به رنگ سفید مایل به خاکستری است که انگل خارجی بدن انسان محسوب می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
باید توجه کرد که آلودگی به شپش منحصر به طبقه اجتماعی خاصی نیست و تمام افراد جامعه به خصوص در فصول سرد سال ممکن است درگیر آن شوند. آلودگی به شپش در کودکان در سنین مدرسه، شایع‌تر بوده و دختران بیشتر از پسران به آن مبتلا می‌شوند.
چگونگی انتقال شپشانتقال از یک فرد به فرد دیگر می‌تواند از طریق تماس مستقیم (تماس سر افراد با هم) یا استفاده از وسایل شخصی دیگران مثل شانه، کلاه، شال، حوله و روسری اتفاق افتد. انتقال در افراد خانواده به سرعت و سهولت رخ می‌دهد. شپش در آب زنده نمی‌ماند. بنابراین از طریق شنا و استخر منتقل نمی‌شود.
نشانه‌های ابتلا به شپش سر چیست؟اولین علامت ابتلا به شپش، خارش است و زمانی اتفاق می‌افتد که شپش شروع به حرکت می‌کند که معمولا از حاشیه دو طرف سر شروع می‌شود و به طرف مرکز سر گسترش می‌یابد. در این هنگام بیمار احساس خارش در سر می‌کند. به تدریج خارش افزایش می‌یابد و خراشیدگی با ناخن در اثر خارش در سر پیش می‌آید. گاهی در موارد پیشرفته، غدد لنفاوی در ناحیه گردن برجسته می‌شوند.
آیا می‌توان با مشاهده شپش، آلودگی به آن را تشخیص داد؟اغلب آنچه در مشاهدۀ سر بیمار دیده می‌شود، شپش نیست، بلکه تخم شپش (رشک) است. زیرا شپش با مشاهده نور، زیر موها می‌خزد و پنهان می‌شود. تخم شپش که رشک نام دارد به اندازۀ ته سنجاق، بیضی شکل و به رنگ سفید است و به ریشه مو (درفاصله حدود نیم سانتی متری از ریشه) و درز لباس‌ها می‌چسبد. این تخم‌ها را نباید با شوره سر اشتباه گرفت. شوره سر، پوست مرده سر است که به راحتی از مو جدا می‌شوند، اما رشک بیضی شکل است و جدا کردن آن از موی سر، به راحتی و بدون ناخن ممکن نیست. اگر به دنبال رشک هستید، بیشتر قسمت‌های بالای گوش‌ها، گیجگاه‌ها و پشت گردن را بگردید.
چگونه از آلودگی به شپش پیشگیری کنیم؟پیشگیری با بهبود سطح بهداشت کل جامعه امکان‌پذیر است. با رعایت بهداشت به ویژه در مکان‌هایی مانند مدارس، مهدکودک‌ها ، سربازخانه‌ها، پرورشگاه‌ها و ... می‌توان تا حد زیادی مانع ایجاد بیماری شد. باید به کودکان یاد داد در مدرسه از تماس سر خود با سر دیگران پرهیز کرده و شال، روسری، کلاه، برس و شانه خود را به دیگران ندهند یا از این وسایل مربوط به دیگران استفاده نکنند. همچنین موارد آلوده باید به سرعت شناسایی و گزارش شوند. با درمان سریع، می‌توان از انتقال آلودگی به دیگران جلوگیری کرد.
درمان شپشبنابر اعلام واحد آموزش و ارتقای سلامت معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، در گذشته تنها راه نجات از دست شپش‌ها، تراشیدن موها از ته بود. اما امروزه از شامپوهای ضد شپش استفاده می‌شود. این شامپوها باعث مرگ شپش‌ها شده و با حل کردن کپسول تخم‌ها، آنها را از مو جدا می‌کند.
نکات مهم در درمان شپش سر
- درصورت اطلاع از آلودگی فرزند یا یکی از اعضای خانواده‌تان به شپش، دست‌پاچه نشوید، احساس گناه نکنید و در بین همکلاسی‌ها و دوستان وی به دنبال مقصر نگردید. در عوض، به سرعت درمان را شروع کنید.
- درمان در دو مرحله و به فاصله یک هفته انجام می‌شود. برای درمان شپش، دقیقا مطابق توصیه‌های پزشک و کادر بهداشتی عمل کنید.
- فراموش نکنید که آنچه در درمان شپش اهمیت دارد، درمان دسته جمعی و رفع آلودگی از کلیه لوازم و وسایل مورد استفاده افراد به طور همزمان است. تمام افرادی که ساعات زیادی را کنار هم سپری می‌کنند مثلا اعضای خانواده فرد مبتلا، هرچند علامتی نداشته باشند باید همزمان مورد درمان قرار گیرند.
- در کنار درمان با شامپوهای مخصوص، روسری، شانه، برس، کلاه، شال، روبالشی و ملحفه بیمار باید در آب داغ شسته شوند. وسایلی را که در دمای بالا خراب می‌شوند، باید دو هفته در کیسه دربسته نگه دارید. ضدعفونی و شست و شوی فرش و موکت و مبلمان ضرورتی نداشته و نیازی به ضدعفونی کردن کل خانه وجود ندارد.
- شامپوهای ضد شپش، تخم‌ها را از بین نمی‌برند. بنابراین بعد از مصرف شامپو، با شانه دندانه ریز و مخلوطی از آب و سرکه، موها را شانه بزنید.
- تراشیدن موهای سر توصیه نمی‌شود.
- داروهای ضد شپش غیرخوراکی و شدیدا سمی هستند. بعد از آلوده شدن دست به این داروها، دست های خود را در دهان نگذارید و با دست های آلوده چیزی نخورید.
- کسی که قبلا یک بار آلودگی به شپش داشته و درمان شده، در مقابل بیماری ایمن نیست و یک فرد ممکن است بیش از یک بار به بیماری مبتلا شود.
- اگر کسی بعد از دوبار درمان، مجددا به شپش مبتلا شد، به این معنی است که فرد مبتلای دیگری که درمان نشده در نزدیکی اوست. در صورت ابتلای مجدد به شپش، لازم است درمان دو مرحله ای مجدد انجام شود.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: شپش ، دانشگاه علوم پزشکی تهران
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: شپش دانشگاه علوم پزشکی تهران آلودگی به شپش درمان شپش ضد شپش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۶۵۸۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تحقیق جدید: کمبود خواب با افزایش ریسک ابتلا به دیابت نوع ۲ پیوند دارد
این موضوع برای همه ثابت‌شده است که نداشتن خواب کافی برای سلامتی مضر است. حالا دانشمندان با انجام تحقیقات جدیدی دریافته‌اند که میان خواب کمتر از شش ساعت در شب و افزایش ریسک ابتلا به دیابت نوع ۲ رابطه‌ای وجود دارد.
دانشمندان در این تحقیق داده‌های Biobank بریتانیا را تجزیه‌و‌تحلیل کرده‌اند که یک منبع جهانی برای تحقیقات بهداشتی و پزشکی محسوب می‌شود. آنها اطلاعات ۲۴۷۸۶۷ بزرگسال را بررسی کرده‌اند که داده‌های سلامت آنها برای بیش از یک دهه دنبال شده است. آنها در این تحقیق قصد داشتند تا ارتباط بین مدت زمان خواب و دیابت نوع ۲ و اینکه آیا داشتن یک رژیم غذایی سالم اثرات کمبود خواب بر خطر دیابت را کاهش می‌دهد یا خیر را درک کنند.
ارتباط بین خواب و دیابت نوع ۲در این پژوهش از شرکت‌کنندگان پرسیده شده بود که در ۲۴ ساعت چقدر می‌خوابند. همچنین، هفت تا هشت ساعت خوابیدن به‌عنوان میزان خواب نرمال در نظر گرفته شد. میزان کم‌خوابی نیز به سه دسته تقسیم شد: خفیف (شش ساعت)، متوسط (پنج ساعت) و شدید (سه تا چهار ساعت). همچنین در این تحقیق به داده‌های مربوط به رژیم غذایی شرکت‌کنندگان نیز توجه شده است.
در حدود ۳.۲ درصد از شرکت‌کنندگان در طول دوره پیگیری، مبتلا به دیابت نوع ۲ تشخیص داده شدند. به گفته آنها هرچند عادات غذایی سالم به‌طور کلی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش می‌دهد، اما زمانی که افراد غذای سال می‌خوردند و باز هم کمتر از شش ساعت در روز می‌خوابند، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در آنها در مقایسه با افرادی که میزان خواب آنها نرمال بوده، افزایش داشته است.
به گفته دانشمندان، پنج ساعت خواب شبانه می‌تواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را ۱۶ درصد افزایش دهد، درحالی که این خطر برای افرادی که سه تا چهار ساعت می‌خوابند، می‌تواند ۴۱ درصد بیشتر از افرادی باشد که هفت تا هشت ساعت می‌خوابند.
بااین‌حال دقیقاً مشخص نیست چرا افرادی که کمتر می‌خوابند ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ باشند. تحقیقات قبلی نشان داده است که نشانگر‌های التهابی و اسید‌های چرب آزاد در افراد دارای کمبود خواب افزایش پیدا می‌کند که این امر حساسیت به انسولین را مختل می‌کند و منجر به مقاومت نسبت به انسولین می‌شود. این بدان معناست که بدن برای استفاده صحیح از انسولین برای تنظیم سطح گلوکز خون تلاش می‌کند و بنابراین خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهد.
منبع: دیجیاتو
tags # دیابت نوع دو ، خواب سایر اخبار
تعطیلی مدارس شهرستان زرند در روز چهارشنبه